Filharmonia Szczecińska laureatem Nagrody im. Miesa van der Rohe!

Zdjęcie autorstwa @aga_do (instagram)

Dom Książki

fot: polskArchitektura.blogspot.com

Ten modernistyczny budynek z 1975 roku został zaprojektowany przez Bogdana Bednarka i Zygmunta Łomskiego. Była to najnowocześniejsza, na tamte czasy, księgarnia w Polsce zlokalizowana w centrum Poznania przy ulicy Gwarnej. Jest to żelbetowy siedmiokondygnacyjny  budynek o konstrukcji szkieletowej. W elewacji pojawia się cofnięty, przeszklony pawilon księgarski i 6 pasm okien. Od lat 90. Dom Książki organizował kiermasz podczas długiego weekendu majowego. Dziś jest przeznaczony na sprzedaż i prawdopodobnie zostanie przerobiony na biurowiec.

This modernistic building from 1975 was designed by Bogdan Bednarek and Zygmunt Łomski. It was the the most modern bookstore in Poland for that times. It is a reinforced concrete building with seven storeys, located in the center of Poznań on Gwarna street. On the elevation we can see withdrawn, glazed bookselling pavilion and six rows of windows. Since the 90. Dom Książki has organized fair during the long weekends in may. Today it is fated for sale and most likely it is going to be converted for the office block.

Małopolski Ogród Sztuki

Małopolski Ogród Sztuki został zaprojektowany przez pracownię Ingarden & Ewy Architects. Jest to dom kultury mieszczący w swoich murach scenę teatralną oraz mediatekę, pełniące wiele różnych funkcji. Wnętrze zostało wpisane w starą halę ujeżdżalni koni z XIX wieku. Obiekt znajduje się w historycznej części Krakowa, dlatego zaprojektowanie go wymagało wyjątkowego wpasowania się w jej  otoczenie i zabudowania. Linia dachu projektowanego obiektu przebiega zgodnie z sąsiednimi budynkami, a na elewacjach zastosowano idealnie wpisujący się pionowy i poziomy podział.

Małopolski Ogród Sztuki nie bez powodu nazywany jest ogrodem- w środku znajduje dużo zieleni, a w dachu autor zaprojektował otwór dla rosnącego wewnątrz klonu. 

Obiekt został nagrodzony w bardzo wielu konkursach zarówno polskich jak i zagranicznych.

Pierwszy loft

Loft w języku angielskim oznacza strych, poddasze, galeria. Są to mieszkania urządzone w dawnych poprzemysłowych fabrykach i magazynach. Wyróżniamy dwa typy loftów: hard i soft. Lofty typu hard to mieszkania zaadaptowane z wcześniej wspomnianych budynków przemysłowych, natomiast lofty typu soft to mieszkania budowane w tym stylu od podstaw. Pierwsze lofty powstały w Londynie w opuszczonych magazynach portowych. Wtedy zamieszkiwała je biedna ludność, dziś natomiast, ze względu na swój wyjątkowy klimat i wygląd, mieszkania te stały się bardzo pożądane i drogie.   

Bolko Loft to pierwszy loft w Polsce zaprojektowany i zrealizowany w 2003 roku przez Przemysława Łukasika (pracownia medusa group architects) dla siebie i swojej rodziny. Dom znajduje się w dość nietypowym miejscu, gdyż jest to adaptacja budynku lampiarni dawnych Zakładów Górniczo-Hutniczych "Orzeł Biały" w Bytomiu. 

Ten nietypowy dom to betonowa bryła wsparta na ośmiu żelbetowych słupach. Zawieszony jest 8 metrów nad ziemią, a do góry prowadzi zewnętrzna klatka schodowa. Wnętrze jest wysokie, doświetlone przez duże okna i posiada szczególną atmosferę dzięki industrialnym detalom.

Bolko loft nominowany był do słynnej nagrody Miesa van der Rohe w 2004 roku oraz zajął pierwsze miejsce w konkursie Leonardo Competition. Więcej od samego autora można usłyszeć i obejrzeć w reportażu Anny Dudzińskiej na portalu bryla.pl.

Polski Manhattan

fot: polskArchitektura.blogspot.com

Podczas wojny Niemcy planowali w centrum Wrocławia wybudowanie pasu startowego dla samolotów. Wszelkie zabudowania zostały przez nich wyburzone, dlatego już po wojnie w latach 60 XX wieku przyszedł czas na stworzenie nowej zabudowy. Jednym z takich projektów jest Zespół mieszkaniowo-usługowy Manhattan zwany także Sedesowcami (ze względu na specyficzne okna) zaprojektowany przez Jadwigę Grabowską-Hawrylak. Dziś jest on uważany za ikonę wrocławskiego modernizmu.

Jest to zespół sześciu 16-kondygnacyjnych budynków, które z założenia miały wyrastać z jednej podstawy o funkcji usługowej. Ostatecznie podzielono ją na mniejsze pawilony. Niestety to dopiero początek niezrealizowanych koncepcji. Przede wszystkim budynki miały być wybudowane z białego betonu, a w charakterystycznych zagłębieniach miała piąć się roślinność tworząc "drugą elewację". Cegła klinkierowa zastosowana we wnękach miała być łączona z ciemnym drewnem. Co ciekawe, mieszkania miały być wyposażone w indywidualnie projektowane meble wbudowane. 

Na uwagę jednak zasługuje fakt, że zrealizowane zostały idee, które dzisiaj nie mieszczą się w polskich standardach. Na dachach znalazły się tarasy, a w nadbudówkach powstały części wspólne, w których mieszkańcy mogli organizować różnego rodzaju imprezy i spotkania. Ponad to na parterze mieściły się wózkownie i rowerownie oraz szafki na mleko i pieczywo. Kolejną ciekawostką jest fakt, że kompleks pierwotnie skierowany był do wykładowców akademickich. Miał być ich drugim domem w czasie intensywnej pracy na uczelniach wyższych.

Projekt do dziś budzi wiele kontrowersji jednak faktem jest, że za swój projekt pani Jadwiga Grabowska-Hawrylak otrzymała jako pierwsza kobieta w Polsce Honorową Nagrodę SARP.

Dziś budynki wymagają remontu. Projektem renowacji zajęła się organizacja Jednostka Architektury (w której skład wchodzą architekci pracowni VROA) pod przewodnictwem samej autorki. Projekt przewiduje powrót do pierwotnych założeń tj. biała elewacja, zieleń oraz renowacja strefy usługowej. Budynki zostaną także docieplone, a na dachach nowych pawilonów pojawić się mają zielone tarasy. Betonowa platforma zostanie wyburzona i wymieniona. Na nowej pojawi się droga rowerowa, zieleń i przestrzeń rekreacyjna.